Virtual Stupidity

Protimus

-Osobiście nie mam zamiaru tu cały czas tkwić i czekać aż coś się wydarzy. Myślę, że wyjdę trochę się przewietrzyć, takie ilości ksiąg w jednym miejscu są przytłaczające- Powiedział po czym wyszedł z pomieszczenia

Issildar

*Elf przystanął na chwilę, zamyślony. Po paru minutach skierował swoje kroki do wyjścia z siedziby, przystanął na progu*
-Noc się zbliża. Odwiedzę obserwatorium, polecam przyjść kiedy pojawią się gwiazdy, niesamowity widok.
*Issildar uśmiechnął się lekko do Vessayi i wymaszerował z salonu*

Protimus

Wchodzi do pomieszczenia- Vessayo, dalej przy księgach? Nie nudzi Ci się to? Rozumiem, że może nie miałaś okazji spotkać żadnego nekromanty ale bez przesady, to tylko zwykły mag z problemami psychicznymi i urojonymi przyjaciółmi. Swoją drogą nie dziwi Cię, że tak tu spokojnie? Ponoć zajmujemy się zwalczaniem różnych paskudztw a jak na razie widziałem tylko nas trójkę i kamerdynera. Kamerdyner chyba raczej nie jest wykwalifikowanym mordercą, prawda?- Rzekł uśmiechając się

Szpadyzorek

*gdy Protimus wszedł do pomieszczenia, wzięła księgę i odłożyła do biblioteczki. Uśmiechnęła się do niego* Nie wiem czy wiesz Protimusie ale magowie często siedzą przy księgach, nie jesteśmy czarownikami, nie rodzimy się z talentem do magii. My musimy ciągle czerpać wiedzę z ksiąg *mrugnęła parę razy i znów się uśmiechnęła. Ogień w kominku zgasł, a ta wypuściła małą wiązkę płomieni z dłoni by zapalić w kominku* Miejmy nadzieję, że nasza mała grupka się powiększy. Z nekromantami nie ma żartów. *nalała sobie puchar wina i wpatrzyła się w tlący się ogień*

Protimus

-Spotkałem osobiście paru nekromantów i stwierdzam, że są zazwyczaj obłąkani. Zamiast zamartwiać się magiem na twoim miejscu raczej zainteresowałbym się czarami odpędzającymi nieumarłych. Wystarczy poprosić Helma o pobłogosławienie ostrzy czy co wy tam ze sobą macie zamiar dźwigać i parę czarów przeciw truposzom. Nekromanci są pewni siebie jak mają armię denatów, natomiast gdy zajmiemy się ich problemem co mniej obłąkani nekromanci zazwyczaj sami kapitulują.- Rozsiadł się w fotelu i popatrzył na elfkę.

Protimus

-Mamy zamiar w ogóle coś przedsięwziąć w tym temacie czy tylko będziemy siedzieć w księgach przy kominku? Osobiście uważam, że jeśli wariat ma za dużo czasu wolnego to może mu się przypałętać więcej nieboszczyków i nie będzie coraz łatwiej...

Issildar

*Drzwi otworzyły się z głośnym skrzypnięciem, a w nich pojawił się elf, podpierając się ściany pomaszerował do kanapy i opadł na nią ciężko. Zauważył Protimusa.*
-Ten nekromanta... To mocny skurwiel.

Protimus

Lustrując wzrokiem przybysza- Sądząc po twoim stanie próbowałeś w pojedynkę się z nim uporać? To, że mówiłem, iż sam nekromanta nie jest zbyt dużym zagrożeniem wcale nie znaczyło, że jego armia sługusów jest równie bezbronna- powiedział z przekąsem- Na Helma, Issildarze nie siedź tak trzeba coś z tobą zrobić. Jeśli wdał się w rany trupi jad albo jeszcze inne przedziwne świństwa to możesz nie mieć dużo czasu. Pozwolisz, że korzystając z łaski Pana oczyszczę twoje rany i pomniejsze z nich pozasklepiam?

Issildar

*Elf popatrzył krytycznie na ranę i syknął kiedy go lekko zapiekła, spojrzał na Protimusa*
-Chyba nie jest tak źle... Chociaż faktycznie jeżeli wdała się jakaś trucizna lepiej ją usunąć nim narobi szkód. No dobrze, rób swoje.

Protimus

Pochylając się nad elfem zaczyna inkantację. Po kilku modlitwach zamroczony mówi- Hmmmm, nie było nic poza tym czego się spodziewałem. Niestety udało mi się tylko opóźnić działanie jadu, znacznie acz nie całkiem. Większość ran wygląda strasznie. Brzegi mocno poszarpane... Martwiaki raczej nie zostawiają takich ran... Uważam, że powinieneś udać się do dobrego uzdrowiciela, najlepiej ze zdolnościami magicznymi, bo samo zaszycie ran może potrwać godzinami.- Po chwili zamyślenia, kontynuuje- Jak uporasz się ze swoimi problemami musisz koniecznie opowiedzieć szczegóły, bo coś mi się zdaje, że to nie jest samotny nekromanta..